گرنیکا (Guernica) در سال ۱۹۳۷ توسط پابلو پیکاسو به درخواست ناسیونالیستهای اسپانیا در فرانسه خلق شد. در این اثر اعتراضی و ضد جنگ، حمله هوایی نیروهای نازی آلمان و فاشیست ایتالیایی به شهر گرنیکا در منطقه باسک و بمباران این شهر در دوره جنگ داخلی اسپانیا نشان داده شده است. زمانی که به این اثر نگاه کنید، متوجه اغتشاش و سردرگمی چشمگیری خواهید شد؛ اما اگر کمی بیشتر تامل کنید، مولفههای اصلی این اثر از جمله مرگ، خشونت، بیرحمی، زجر و درماندگی را خواهید دید که با استفاده از قالبی سیاه و سفید و به سبک عکسهای خبری در جراید کنار یکدیگر قرار گرفتهاند. پیکاسو خود درباره این اثر و مولفههای آن، اینطور میگوید: اگر شما معانی مشخص به مولفههای نقاشیهای من بدهید، ممکن است کاملا به حقیقت نزدیک شده باشید؛ اما به هیچ عنوان به نیت من در جانبخشی به این مولفهها پی نبردهاید. هر حدس، گمان و استنتاجی که شما دارید بخشی از حالتی است که من هم تجربه کردهام؛ اما بهصورت ناخودآگاه و غیرارادی. من نقاشی میکنم برای خود نقاشی. من اشیا را برای چیزی که هستند، میکشم. مولفههای اصلی گرنیکا مرگ، خشونت، بیرحمی، زجر و درماندگی هستند گرنیکا در ابتدا در فرانسه به نمایش عموم درآمد. این نقاشی در سفر با یک تور جهانی، به سراسر دنیا سفر کرد و بودجه حاصل از این تور، تحت عنوان کمک مالی برای کمک به جنگ دگان اسپانیا صرف شد. در طول جنگ جهانی دوم، این اثر به موزه هنرهای معاصر نیویورک منتقل شد تا از اثرات جنگ در امان بماند. پیکاسو درخواست کرد تا زمان بازگشت دموکراسی به اسپانیا، این نقاشی در نیویورک باقی بماند. در سال ۱۹۸۱، حدود ۶ سال پس از مرگ فرانسیسکو فرانکو، دیکتاتور اسپانیایی، این اثر به مادرید بازگشت.
