شام آخر (The Last Supper)، دیوارنگارهای مستطیلشکل در سالن غذاخوری صومعه «سانتا ماریا دل گریزیا» در شهر میلان است که صحنه آخرین شام مسیح و ۱۲ حواریون، قبل از به صلیب کشیده شدن را به تصویر میکشد. داوینچی برای کشیدن این اثر از روشهای نوین نقاشی دیواری استفاده نکرد و بهجای آن، رنگ روغن را به کار گرفت. خشک شدن رنگ روغن زمان زیادی میبرد و به همین دلیل، داوینچی زمان زیادی را صرف به تصویر کشیدن این نقاشی کرد. داوینچی مجبور شد در ابتدا دیوار را با یک لایه دوتایی ژسو و ماستیک مهر و موم کند تا بتواند نقاشی خود را روی آن به تصویر بکشد. شام آخر بارها بازسازی شده است؛ زیرا متاسفانه عوامل زیست محیطی این نقاشی را تخریب کردهاند و شاید امروز چیز زیادی از رنگهای استفاده شده توسط داوینچی باقی نمانده باشد. این اثر در دورهای خلق شد که تصاویر مذهبی، موضوع اصلی آثار هنری را تشکیل میدادند. شام آخر دو بار در معرض خطرات جنگ قرار گرفت. اولین بار در زمانی بود که لشگر ناپلئون از دیواری که این نقاشی روی آن قرار داشت، بهعنوان هدف تمرینی استفاده کردند. این اثر در زمان جنگ جهانی دوم نیز پس از بمباران سقف صومعه، برای چند سال در هوای آزاد قرار داشت.
